Tumult015

"Nachtwerk"

een interview met Maud De Broyer

“Ik hou van de rust die de nacht biedt”

Maud De Broyer (27) werkt nu al vijf jaar als bewakingsagent. Ze brengt haar nachten door in de wandelgangen van het ziekenhuis. Als beveiligingsagent schuilt het gevaar achter elke hoek. Vrees echter niet, want deze vrouw staat haar mannetje.

“Wanneer ik ’s nachts door de gangen van het ziekenhuis loop is het muisstil, je kan er een speld horen vallen. Alle patiënten liggen te slapen en er heerst een algemeen gevoel van rust. Het is net die rust die me aanspreekt in m’n job. Ik ben begonnen met nachtwerk omdat ik altijd al een nachtmens ben geweest. Al van toen ik een kind was had ik er moeite mee om op tijd te gaan slapen. Daardoor lijkt het nachtwerk een logische carrièrezet. Overdag is alles zo druk en moet alles vooruitgaan, ik werk liever op mijn eigen tempo. Wanneer ik ’s nachts mijn ronde loop kom ik vaak medewerkers van het ziekenhuis tegen. Het is leuk om met hen eens een babbeltje te slaan, anders zou mijn job wel een heel eenzame bezigheid lijken. Op die manier kunnen de dokters en verplegers ook eens hun hartje luchten, ze zitten eigenlijk de hele dag tussen de zieke mensen.

Voor mijn werk rij ik elke dag van Hofstade naar Antwerpen. Je kan je niet inbeelden wat voor een wereld van verschil het is om ’s nachts die afstand af te leggen. Ik hou van de vrijheid op de baan. Het is zalig om ongestoord met een gezellig muziekje richting Antwerpen te bollen. Als ik dat tijdens de spitsuren zou moeten doen zou ik gek worden. Het fileleed is gelukkig niet aan mij besteed.

Wat wel een groot nadeel is aan nachtwerk is het onderhouden van een relatie. Ik zie veel van m’n collega’s die een goeie partner hebben, maar meestal duren die relaties niet zo lang door het grote verschil in werkuren. Ik woon ondertussen al zes jaar samen met mijn vriend. Ik heb het grote geluk dat hij ook actief is in de bewakingssector. Het is dankzij hem trouwens dat ik nu werk in de nachtdienst. Aangezien we beiden 's nachts werken kunnen we overdag tijd vrijmaken voor elkaar. Zo kunnen we functioneren als een gewoon koppel.”